Καμία ανοχή στις μαφιόζικες πρακτικές

Την Τετάρτη 24/5, κατά τη διάρκεια των φοιτητικών εκλογών, μια ολιγομελής ομάδα ατόμων επιτέθηκε στο παιδαγωγικό και στο κάτω πολυτεχνείο με σκοπό να κάψουν τις κάλπες και να σταματήσουν την εκλογική διαδικασία. Κατά την προσπάθεια αυτή δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν μέχρι και τσεκούρια, προέβησαν σε πλήθος τραμπούκικων και σεξιστικών απειλών, ενώ προχώρησαν σε άσκηση σωματικής βίας, με αποκορύφωμα το ξυλοδαρμό εργαζόμενου του ΕΚΠΑ και φοιτητών/ριών. Το σκηνικό της δράσης αυτής ολοκληρώθηκε με την επίθεση στην κατάληψη του μηχανουργείου, καθώς και το σπάσιμο και το κλέψιμο προσωπικών αντικειμένων.

Οι πρακτικές αυτές διακατέχονται από την φετιχοποίηση της βίας, καθώς κάποιοι εξωτερικοί παράγοντες από την ζωή και την οργανωμένη παρέμβαση εντός των σχολών, αντιλαμβάνονται την σωματική επιβολή ως το απόλυτο μέσο για την επίλυση πολιτικών ζητημάτων, όπως η λογική της ανάθεσης και της αντιπροσώπευσης. Άλλωστε, η συγκεκριμένη κίνηση προάγει την κουλτούρα του ολοκληρωτισμού και της ματσίλας και δεν έχει καμία σχέση με τις πρακτικές ενός απελευθερωτικού κινήματος, ενάντια στην βία του Κράτους και του Κεφαλαίου. Οι μεμονωμένες δράσεις με όρους θεάματος δεν συντελούν στην αλλαγή συνειδήσεων, προς μία κατεύθυνση οριζόντιας οργάνωσης και αγώνα, αλλά αντιθέτως δίνουν πάτημα στο Κράτος και τους μηχανισμούς τους να αναπαράγουν την ρητορική της “βίας και ανομίας” εντός των πανεπιστημίων.

Για εμάς η αντιεκλογική δράση, δεν περιορίζεται σε έναν στείρο αντιεκλογισμό μιας μέρας, αλλά εμπεριέχεται στην καθημερινή παρουσία και δράση στους φυσικούς μας χώρους, που αποδομεί την λογική της ανάθεσης και της ιεραρχίας. Δηλαδή από την μία, στην αντιπαράθεση με την αναδιάρθρωση του πανεπιστήμιου, μέσω των νέων προγραμμάτων σπουδών και οργανισμών, της μείωσης των φοιτητικών παροχών, της εντατικοποίησης της φοίτησης, που στοχεύει σε ένα νέο μοντέλο πειθήνιου/ας εργαζόμενου/ης, καθώς και της εισόδου της ιδιωτικής πρωτοβουλίας στην τριτοβάθμια. Από την άλλη στους αγώνες ενάντια στην φιλελεύθερη ιδεολογία του ατομισμού, του καριερισμού και συνολικά του κοινωνικού κανιβαλισμού. Η ενίσχυση και η σύνδεση των κοινωνικών αγώνων για την προάσπιση των εργατικών συμφερόντων εντός και εκτός των ιδρυμάτων οφείλει να είναι μέρος της ατζέντας του φοιτητικού κινήματος.

Το σύστημα των φοιτητικών εκλογών δημιουργεί την ψευδαίσθηση ενιαίων φοιτητικών συμφερόντων και όχι ταξικών, όπως και την αντίληψη της εναπόθεσης των αγώνων στα χέρια ειδικών. Το ξεπέρασμα αυτών των δομών του φοιτητικού κινήματος, μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την μαζικοποίηση των από τα κάτω συλλογικών διαδικασιών, όπως γενικές συνελεύσεις, πρωτοβουλίες αγώνα φοιτητών/ριών και εργαζομένων κ.λ.π. και την ενδυνάμωση ενός ταξικού συνδικαλισμού, που δεν περιορίζεται σε αντιστάσεις και θέσεις άμυνας, αλλά επιβάλλει με βάση τις υλικές ανάγκες και τα κοινά μας συμφέροντα. Η βία μπορεί να αποτελέσει εργαλείο του φοιτητικού κινήματος, όταν νομιμοποιείται από τους καταπιεσμένους/ες και στρέφεται ενάντια στον κόσμο του Κεφαλαίου. Για αυτό και η κατάργηση των φοιτητικών εκλογών είναι χρέος των ίδιων των φοιτητών/ριών και όχι κάποιων “πεφωτισμένων”.

Η κατάργηση των εκλογών είναι υπόθεση του φοιτητικού κινήματος

Αυτόνομο σχήμα Ηλεκτρολόγων

Αυτόνομο σχήμα Τοπογράφων

Ελευθεριακό σχήμα Πληροφορικής ClassRom

Ελευθεριακό σχήμα Τει Πειραιά

Μετακινήσεις με βάση τις ανάγκες μας και όχι του κράτους & του κεφαλαίου

Λευκοί τοίχοι, καθαριότητα , διαφημίσεις με χαμογελαστά πρόσωπα και smart phone applications προωθούν την  εύρυθμη και ομαλή λειτουργία σε μια κοινωνία κανονικότητας.  Απο τη άλλη, η δική μας αφήγηση είναι λίγο διαφορετική. Κόσμος αγχωμένος μην αργήσει στην δουλειά, κόσμος που πάντα τρέχει να προλάβει κάτι, βλέμματα χαμηλά και αποξενωμένα, πολλές φορές καχύποπτα σε κάθε τι ξένο, κάτω απο απ’την επήρεια του ήχου «παρακαλούμε να προσέχετε τα προσωπικά σας αντικείμενα».
Η Ανάπτυξη όμως συνεχίζεται….
Οι νέες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που ακούν στο όνομα «εθνική ανάπτυξη» δεν θα μπορούσαν να αφήσουν ανέπαφα και τα ΜΜΜ. Το πρόγραμμα αναδιάρθωσης περιλαμβάνει  αυξήσεις εισιτηρίων (ενω ο μισθός μειώνεται) και νέα μηχανήματα εκ των οποίων κάποια λειτουργούν ήδη. Μπάρες εισόδου, τουρνικέ, κάμερες μέσα και έξω απο τους συρμούς και το ηλεκτρονικό εισιτήριο. Το ηλεκτρονικό εισιτήριο είναι η καταγραφή προσωπικών δεδομένων  και  χαρτογράφηση μας μέσα στην πόλη, ή με αλλα λόγια η επιτομή του φακελώματος. Εντείνεται με αυτόν τον τρόπο μια συνθήκη διαρκούς ελέγχου, επιτηρώντας κάθε μας κινησή ανα πάσα στιγμή. Ταυτόχρονα, εξαφανίζει και την ελάχιστη κίνηση αλληλεγγύης που είχε χτιστεί ανάμεσα μας, αυτην της μεταβίβασης του εισιτηρίου απο τον έναν στην άλλη.  Ολοι αυτοί οι μηχανισμοί στοχεύουν στην αναβάθμιση του ελέγχου και στην καταστολή όλων εκείνων που χρησιμομοποιούν τα μέσα, που δεν θα μπορούσαν να είναι άλλοι παρα τα πιο υποτιμημένα κομμάτια αυτής της κοινωνίας (εργάτες/τριες, μετανάστες/στριες, άνεργοι/ες κλπ). Με αυτό τον τρόπο, η ελεύθερη μετακίνηση καθίσταται ακόμα πιο δύσκολη σε μια προσπάθεια να αποκλείσουν όσες/ους δεν μπορούν ή επιλέγουν συνειδητά να μην πληρώσουν εισιτήριο, ενω παράλληλα τα ΜΜΜ μετατρέπονται σε προνόμιο για ακόμα λιγότερους.

Τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν αποτελούν κάποια πολυτέλεια αλλα βασικό τρόπο με τον οποίο μετακινούμαστε  καθημερινά μεσα στην πόλη και τα χρησιμοποιούμε αναγκαστικά γιατι διανύουμε τεράστιες αποστάσεις και γι αυτό δεν θα πρεπε να πληρώνουμε. Εξάλλου ουδέποτε υπήρξαν για ξεκάθαρα δική μας διευκόλυνση αλλα από την αφετηρία τους μέχρι και σήμερα, εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα κράτους και αφεντικών.  Αποτελούν μέσα που μας μεταφέρουν απο/προς τον χώρο εργασίας, την σχολή ή σε μέρη που θα καταναλώσουμε, σε χώρους δηλαδή που θα παράξουμε κέρδος για τα αφεντικά* με τον έναν ή με τον άλλον  τρόπο. Για να είμαστε ξεκάθαρες/οι τα παραπάνω δεν μας εκπλήσσουν ούτε  συνιστούν κάποια ιδιαίτερη συνθήκη αλλα έρχονται να κουμπώσουν σε ένα γενικότερο πλαίσιο εντατικοποίησης και πειθάρχισης που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, τα ελαστικά ωράρια, η επισφαλής εργασία, η ανεργία κλπ.  σε συνδιασμό με τη συνεχή παρουσία μπάτσων και ελεγκτών να μας υπενθυμίζουν και να μας επιβάλλουν το δόγμα «τάξη και ασφάλεια» δημιουργούν ασφυκτικούς ρυθμούς καθημερινότητας. Το τελευταίο κομματάκι του παζλ έρχονται να συμπληρώσουν καποιοί/ες  που έχουν καταπιεί αμάσητη την κυρίαρχη αφήγηση περι «τζαμπατζήδων» και «λαθρεπιβατών»,  μέρος των οποίων δεν θα διστάσει να σε ρουφιανέψει ή να διατυμπανίσει το πόσο νομιμόφρονες και αυθεντικοί έλληνες πολίτες είναι, αναπαράγοντας τις κυρίαρχες κανιβαλιστικές λογικές.
Εμεις απ’την μεριά μας, θα χρησιμοποιούμε τα μέσα για όποιο λόγο επιλέξουμε και δεν αφήνουμε κανέναν να ορίσει τις ανάγκες μας, όποιες και είναι αυτές . Στις σύραγγες, στις αποβάθρες, στους σταθμούς ή όπου και αν βρέθουμε ατομικά και συλλογικά υπερασπιζόμαστε τις ελεύθερες μετακινήσεις κόντρα στο φόβο που μας επιβάλεται και έξω απο λογικές που μας θέλουν απαθείς και άπραγους. Σε ένα πεδίο όπου η φτώχεια θεωρείται ντροπή και «ποινικοποιείται» ακόμα περισσότερο, προτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των επιβατών και στηρίζουμε τους συν(λαθρε)πιβάτες μας ενάντια στους ρουφιάνους ελεγκτές. Σε περίπτωση που μας πιάσουν δεν δεχόμαστε να μας κρατήσουν στο λεωφορείο ή να μας πάρουν τα στοιχεία μας, ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε άλλωστε. Ενάντια στην περεταίρω υποτίμηση των ζωών μας , προτάσσουμε την ελεύθερη μετακίνηση.

*τρανταχτό παράδειγμα η μείωση στα δρομολόγια σε περιοχές που δεν απέφεραν αρκετό κέρδος.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ

ΠΟΡΕΙΑ 1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 12:00, ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ 

Αυτόνομο Σχήμα ΦΜΣ
Ελευθεριακή Παρέμβαση Παντείου
Aναρχικό-Aντιεξουσιαστικό Στεκι Πληροφορικης
Αυτοδιαχειριζόμενος Χώρος Φάντασμα
Αυτόνομο Σχήμα Τοπογράφων

Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί που δε γνωρίζουν από σύνορα

Kάλεσμα στη συγκέντρωση στην ιταλική πρεσβεία
Την 1.5.2015, φοιτητές από την Αθήνα κατά τη διάρκεια ταξιδιού τους συμμετείχαν σε διαδήλωση της εργατικής Πρωτομαγιάς στο Μιλάνο. Η συγκεκριμένη διαδήλωση είχε ως κεντρικό θέμα την εναντίωση στη διοργάνωση της διεθνούς έκθεσης Εxpo 2015, η οποία είχε εγκαίνια την ίδια μέρα.

Στις 2.5.2015, την επόμενη δηλαδή μέρα, 5 από τους φοιτητές προσήχθησαν από την ιταλική αστυνομία στα πλαίσια μαζικών προσαγωγών, με μόνο κριτήριο την έξοδό τους από κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο, σε μία καφετέρια όπου καθόντουσαν. Έπειτα από πολλές ώρες κράτησης χωρίς παρουσία διερμηνέα, τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες..
Λίγα λόγια όμως για την Εxpo Milano και το Μιλάνο της Εxpo..

Πρόκειται για μία διεθνή έκθεση που διοργανώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, σε διαφορετική πόλη κάθε φορά, και αποτελεί «ευκαιρία να μοιραστούν τεχνολογίες, καινοτομίες και ανακαλύψεις», ενώ στη φετινή έκθεση θέμα ήταν υποτίθεται η αντιμετώπιση της επισιτιστικής κρίσης που ”μας αφορά όλους”. Ποιος όμως θα είναι εκεί για να μοιραστεί τεχνολογίες και ποιοι είναι αυτοί που υφίστανται την επισιτιστική κρίση στο μεγαλείο της; Στην έκθεση λαμβάνουν μέρος βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις και αυτοί που πεινάν βρίσκονται σίγουρα έξω από αυτή. Οι ίδιοι λοιπόν που παριστάνουν ότι νοιάζονται και δίνουν συμβολικά ψίχουλα (είτε είναι κράτη είτε εταιρείες) για την αντιμετώπιση της πείνας, είναι οι ίδιοι που ξοδεύουν εκατομμύρια ευρώ για την διοργάνωση της Εxpo και που εκμεταλλεύονται το φθηνό και συχνά απλήρωτο εργατικό δυναμικό των αναπτυσσόμενων χωρών -και όχι μόνο- για να παράγουν κέρδος. Δεν είναι δύσκολο λοιπόν να καταλάβει κανείς ότι η έκθεση αυτή στ’ αλήθεια πρόκειται για μία συνάντηση αφεντικών από όλο τον κόσμο για την ανταλλαγή τεχνικών και ιδεών αλλά και κλείσιμο συμφωνιών που θα αυξήσουν τα κέρδη τους.

Στην πόλη που υποδέχεται την έκθεση αυτή «δίνεται η ευκαιρία να αναδείξει αρχιτεκτονικά έργα ή καλλιτεχνικά κινήματα, να αλλάξει το πρόσωπο της, να βελτιώσει την ποιότητα ζωής και να προσελκύσει περισσότερους τουρίστες». Κάπως έτσι και το Μιλάνο είχε μπει σε τροχιά αναπλάσεων καιρό πριν τα εγκαίνια της έκθεσης, «καθαρίζοντας» την πόλη από ό,τι δεν ταίριαζε με το ευρωπαϊκό της προφίλ, είτε πρόκειται για καταλήψεις στέγης είτε για εκτόπιση κατοίκων από τις φτωχογειτονιές της πόλης. Γιατί είναι προφανές ότι οι αναπλάσεις δεν έρχονται αν δε διώξουν κάτι. Ένα παράδειγμα για να καταλάβει κανείς το μέγεθος των αλλαγών που επιφέρει η εν λόγω έκθεση στην εκάστοτε πόλη που την φιλοξενεί είναι ο πύργος του Άιφελ, ο οποίος χτίστηκε ενόψει της expo 1889 και της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη γαλλική επανάσταση. Γίνεται προφανές λοιπόν ότι η εναντίωση σε μία τέτοια γιορτή του κεφαλαίου δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντητη από την πλευρά του ιταλικού κράτους, το οποίο με αυτές τις προσαγωγές θέλει να κάνει επίδειξη δύναμης και ουσιαστικά να προασπίσει την συνεργασία του διεθνούς κεφαλαίου για την απρόσκοπτη κερδοφορία του σε βάρος κοινωνικά και οικονομικά καταπιεσμένων.

Με αυτά φτάνουμε στις 12.11.2015 όπου οι ελληνικές αρχές εισβάλλουν στα σπίτια των 5 προσαχθέντων φοιτητών και τους συλλαμβάνουν δυνάμει του Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης που εξέδωσε η εισαγγελική αρχή του Μιλάνο, με το οποίο ζητά τη σύλληψη και έκδοσή τους στην Ιταλία, λόγω της συμμετοχής τους στη διαδήλωση. Να τονιστεί εδώ οτι αν εκδοθούν στην Ιταλία θα αντιμετωπίσουν κατηγορίες για κακούργημα με βάση τον ιταλικό τρομονόμο που προβλέπει ποινές μέχρι και 15 έτη φυλάκισης.

Οι πρωτοφανείς αυτές διώξεις επιδιώκουν να καταστείλουν το κίνημα που δημιουργήθηκε ενάντια στην Εxpo -αξίζει να αναφερθεί ότι η πορεία αυτή ήταν από τις μεγαλύτερες της τελευταίας δεκαετίας για το Μιλάνο- αλλά και κατά κάποιο τρόπο να διατηρήσουν καθαρή τη βιτρίνα της πόλης με τη δικαιολογία ότι «ξένοι έρχονται και διαδηλώνουν, εδώ είναι όλοι ήσυχοι». Ακόμα, το ευρωπαικό ένταλμα σύλληψης, το οποίο θεσμοθετήθηκε πρόσφατα, δηλώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η ‘’ευρωπαϊκή ενοποίηση’’ είναι πρώτα από ολά ενοποίηση της επίθεσης των επιμέρους ευρωπαίων καπιταλιστών (οι οποίοι προφανώς εξακολοθούν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για μεγαλύτερη κερδοφορία) πάνω στους εργαζόμενους και συνολικά τους καταπιεζόμενους της Ευρώπης.

Απέναντι στην ‘’ευρωπαική ολοκλήρωση’’ και στο ολοκληρωτικό καθεστώς στο οποίο συμβάλλει, ας προτάξουμε την αλληλεγγύη και τους συλλογικούς αγώνες. Ως φοιτητές, αναγνωρίζουμε στις διώξεις των 5 συναδέλφων μας, διώξεις ενάντια σε κάθε αγώνα (φοιτητικό, εργατικό, περιβαλλοντικό, κλπ) που ξεσπάει εναντίον του κεφαλαίου, διώξεις που μπορούν να στραφούν εναντίον και σε εμάς στο άμεσο μέλλον. Τίποτα λιγότερο λοιπόν απο την αμέριστη αλληλεγγύη μας και τον αγώνα με κάθε μέσο για το μπλοκάρισμα της έκδοσης των 5 φοιτητών στην Ιταλία!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20/11 ΣΤΙΣ 10.30 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ ΕΜΠ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 24/11 ΣΤΙΣ 18.00 ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

Αυτόνομο Σχήμα Τοπογράφων