ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ ΣΤΗ ΛΕΣΧΗ

Κείμενο που γράφτηκε και μοιράστηκε στην παρέμβαση στη φοιτητική λέσχη ΕΜΠ, τη Δευτέρα 14 Οκτώβρη, από το ΑΣΗΜΜΥ, ΑΣΤΟΠ, ΑΣΠ, Πολύσπορο Σχήμα, Φοιτήτριες-ες, άτομα από καταλήψεις στις εστίες του ΕΜΠ.

Εδώ θα βρείτε το αρχείο του κειμένου: λεσχη_10.2019

 

Να φορτώσουμε το κόστος μετακίνησης στα αφεντικά!

Να φορτώσουμε το κόστος μετακίνησης στα αφεντικά!

Από το 2014 και μετά έχει ξεκινήσει εμφανώς η κρατική προσπάθεια για τη ριζική, εις βάρος μας, αναδιάρθρωση της λειτουργίας των ΜΜΜ στη Αθήνα. Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει μπάρες εισόδου-εξόδου σε ΜΕΤΡΟ-ΗΣΑΠ , ηλεκτρονικό εισιτήριο και προσωποποιημένες κάρτες, επιτήρηση των σταθμών από μπάτσους και την εφαρμογή OASA telematics. Η αναδιάρθρωση αυτή είναι κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης του κεφαλαίου στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, είναι η προσαρμογή των ΜΜΜ στους καιρούς της καπιταλιστικής κρίσης, του οικονομικού ξεζουμίσματος και της καταστολής:

-Υποτιμά ακόμα περισσότερο την εργασία μας, καθώς μας εξαναγκάζει να πληρώσουμε για την μετακίνηση μας σε καθημερινή ή μηνιαία βάση ένα μεγάλο ποσοστό των ήδη μειωμένων μισθών μας. Π.χ. ένας ημιαπασχολούμενος εργαζόμενος των 300 ευρώ θα αναγκαστεί να δώσει 30 ευρώ για μηνιαία κάρτα (δηλ 10% του μισθού του). Σε περίπτωση δε που μετακινείται με εισιτήρια θα πληρώσει ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό. Αντίστοιχη επιβάρυνση θα δεχτεί και μια φοιτήτρια που παίρνει 100-200 ευρώ για την επιβίωση της και, αν έχει ξεπεράσει τα ν+2 έτη, το ποσοστό αυτό θα είναι διπλάσιο.

-Ορθώνει ταξικούς φραγμούς, δυσκολεύοντας έως απαγορεύοντας την μέχρι τώρα ελεύθερη μετακίνηση κομματιού των φτωχότερων τάξεων, κάτι που ήταν αποδεκτό από μεγάλο κομμάτι του επιβατικού κοινού. Έτσι θα αναγκαστούμε να περιορίστούμε στα απολύτως αναγκαία, κόβοντας μετακινήσεις για κοινωνικοποίηση και ψυχαγωγία.  Αυτό θα επιτευχθεί αρχικά στο ΜΕΤΡΟ-ΗΣΑΠ, μέσω των μπαρών εισόδου-εξόδου αλλά και στα λεωφορεία αργότερα, μέσω της επιβίβασης από την μπροστινή πόρτα.

-Η μείωση της συχνότητας των δρομολογίων γίνεται πολύ πιο εύκολα αποδεκτή από ένα κομμάτι επιβάτών μέσω της εφαρμογής OASA telematics, η οποία μειώνει ως ένα βαθμό το χρόνο αναμονής στις στάσεις, ‘’κατευνάζοντας’’ , με αυτόν τον τρόπο τη δυσφορία των επιβατών για τα αραιά δρομολόγια. Πιο απλά, ποιά θα ήταν η χρησιμότητα της, αν είχαμε ικανοποιητικές συχνότητες ανά 5-10 λεπτά? Παράλληλα, μεγαλώνει τον έλεγχο της διοίκησης πάνω στους οδηγούς.

-Τα παραπάνω δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν χωρίς την αναβάθμιση της καταστολής. Σε πρώτο επίπεδο προσπαθείται να καταστραφούν κινήσεις αλληλεγγύης μεταξύ επιβατών, όπως το χάρισμα των εισιτηρίων. Για αυτό ακούγονται οι ηχητικές ‘’συμβουλές’’ για την επαναφόρτιση του εισιτηρίου και όχι για …την οικολογική επιβάρυνση που επιφέρει το χαρτάκι του εισιτηρίου. Σε δεύτερο επίπεδο, μέσω της εξατομικευμένης κάρτας, δημιουργεί ένα πρωτόγνωρο αρχείο προσωπικών δεδομένων με τις μετακινήσεις μας , για το οποίο μπορεί ο ΟΑΣΑ να διατείνεται ότι θα είναι ‘’κρυπτογραφημένο’’, προφανώς όμως θα είναι διαθέσιμο σε πάσης φύσεως κατασταλτικούς και οικονομικούς μηχανισμούς προς ‘’αποκρυπτογράφηση’’. Έτσι οξύνεται ακόμα περισσότερο το αίσθημα παρακολούθησης, που σε συνδυασμό με τις κάμερες και τους μπάτσους στους σταθμούς, δημιουργείται ένα κλίμα ασφυκτικού ελέγχου της καθημερινότητας μας. Ακόμα, ο ΟΑΣΑ αποσκοπεί στην ακριβή καταγραφή του επιβατικού φορτίου ανά στάσεις, περιοχές και ώρες με σκοπό τη βελτιστοποίηση των δρομολογίων (ή αλλιώς την περικοπή των οικονομικά ασύμφορων για αυτόν δρομολογίων) και άρα, την ελαστικοποίηση του ωραρίου των εργαζομένων του.

–Μετακίνηση: Βασική ανάγκη ή εμπόρευμα?–

Οι παραπάνω κατευθύνσεις συμπυκνώνονται σε μία επιχειρηματική λογική λειτουργίας των ΜΜΜ από τον ΟΑΣΑ, με κυρίαρχο στόχο το κέρδος, εναρμονισμένη με τη νεοφιλελεύθερη λογική ‘’ δεν υπάρχουν κοινωνικές παροχές, αλλά ανταποδοτικές υπηρεσίες που πρέπει να βγάζουν τα έξοδα τους’’. Έτσι παράλληλα με την μείωση των κρατικών επιδοτήσεων, μειώνονται τα δρομολόγια και οι οδηγοί (πάνω από 30% τα τελευταία χρόνια). Την ώρα που δίνονται 125 εκ. Ευρω στην εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, πάνω από 1000 λεωφορεία είναι ακινητοποιημένα λόγω έλλειψης ανταλακτικών. Με την αποστείρωση, λόγω ταξικών αποκλεισμών, των ΜΜΜ από τα πιο εξαθλιωμένα κοινωνικά κομμάτια και σε συνδυασμό με τις ‘’έξυπνες ηλεκτρονικές εφαρμογές’’, ο ΟΑΣΑ προσπαθεί να μεταβάλλει στην αντίληψη του επιβατικού κοινού, την μετακίνηση από κοινωνική ανάγκη και δικαίωμα σε εμπόρευμα και υπηρεσία “πολυτελείας”. Αυτό θα επιτευχθεί ακόμα περισσότερο με την εξαγγελόμενη πολιτική της χρέωση ανά στάση/απόσταση καθώς θα προωθηθεί η λογική ότι ‘’όσο το χρησιμοποιείς, τόσο θα το πληρώνεις’’, ελαφρύνοντας  ουσιαστικά αυτούς που δεν τα χρησιμοποιούν (τις ανώτερες τάξεις) από την ευθύνη της λειτουργίας τους. Σε μια κατάσταση που ούτως ή άλλως ο ΟΑΣΑ θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικούς όρους, καθίσταται πιο εύκολη και μια επίσημη ιδιωτικοποίηση, με την οποία θα είναι ακόμα πιο επιθετική η αναζήτηση κερδοφορίας, είτε καταπατώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων στα ΜΜΜ, είτε επιβαρύνοντας τους επιβάτες με αυξήσεις εισιτηρίων.

Στο παραπάνω πλαίσιο, βλέπουμε την προσπάθεια στιγματισμού και συκοφάντησης από καθεστωτικά μίντια και κόμματα, όσων αρνούνται να πληρώσουν εισιτήριο, ως ‘’τζαμπατζήδες’’ και υπεύθυνοι για τα ‘’ελλείματα’’ του ΟΑΣΑ. Καμία κουβέντα για την συστηματική υποχρηματοδότηση από πλευράς κράτους. Καμία κουβέντα για το ότι οι περισσότεροι επιβάτες είναι εργαζόμενοι, φοιτητρίες, μαθητές και μετανάστριες. Καμία κουβέντα για το γεγονός ότι η τιμή του εισιτηρίου έχει υπερτριπλασιαστεί από το 2005, όταν ο βασικός μισθός έχει παραμείνει στα ίδια επίπεδα (και χαμηλότερα αν υπολογίσουμε τον πληθωρισμό).

‘’Και ποιός θα πληρώνει για όλα αυτά?’’

Το σύστημα συγκοινωνιών είναι φτιαγμένο για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κράτους και των αφεντικών, καθώς οι κρατικές και οι κερδοφόρες οικονομικές δομές  μιας μητρόπολης (όπως η Αθήνα) δε θα μπορούσαν να λειτουργήσουν χωρίς αυτό. Πιο απλά, για να μας μεταφέρουν σε χώρους εκπαίδευσης, στις δουλειές μας και στα κέντρα κατανάλωσης και διασκέδασης χρειάζονται ένα δίκτυο μαζικών μετακινήσεων. Και τελικά, κράτος και κεφάλαιο όχι μόνο δεν θέλουν να πληρώσουν για τις συγκοινωνίες αλλά και προσπαθούν να ρίξουν το κόστος τους στις πλάτες μας!

Αρνούμαστε να πληρώνουμε για κάρτες και εισιτήρια, όχι μόνο επειδή διαφωνούμε με το φακέλωμα των δεδομένων μας και την εμπορευματοποίηση των μεταφορών. Αλλά και επειδή, δεν σκοπεύουμε να μειώσουμε ακόμα περισσότερο τους μισθούς μας για να πληρώνουμε για βασικές  ανάγκες, όπως η μετακίνηση. Για ανάγκες που έχουμε πληρώσει ξανά και ξανά μέσω της φορολογίας και της εκμετάλλευσης της εργασίας μας. Σε μια εποχή που κράτος και κεφάλαιο προσπαθούν να μας ξεζουμίσουν από παντού, επιλέγουμε το χτίσιμο σχέσεων αλληλεγγύης μεταξύ επιβατών και εργαζομένων στα ΜΜΜ και αγωνιζόμαστε για την ικανοποίηση των αναγκών μας χωρίς αποκλεισμούς και καταβολή αντιτίμων. Για αυτό δείχνουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους όσους δεν έχουν εισιτήριο, χαρίζουμε το εισιτήριο μας στον επόμενο, κρατάμε τις μπάρες ανοιχτές, αντιδρούμε δυναμικά σε σεκιουριτάδες και ελεγκτές, μπλοκάρουμε συλλογικά τα συστήματα ελέγχου και απόκλεισμού.

Πέμπτη 3/5 12.00-Συγκεντρώσεις ενάντια στις μπάρες και το ηλ.εισιτήριο:Σταθμοί Κατεχάκη & Αιγάλεω

Παρασκευή 18/5 – Διαδήλωση για τις ελεύθερες μετακινήσεις: Σταθμός Κατεχάκη 12.30

ΕΛΕΓΚΤΕΣ-ΜΠΑΡΕΣ-ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ

Αυτόνομο σχήμα Ηλεκτρολόγων

Αυτόνομο σχήμα Τοπογράφων

Ελευθεριακό σχήμα ΤΕΙ Πειραιά

Αυτά εμείς δεν τα τρώμε! Για την κατάσταση στη λέσχη

Κείμενο που μοιράστηκε στην παρέμβαση του Φ.Σ. Ηλεκτρολόγων στο γραφείο σίτισης και στη φοιτητική λέσχη, την Τετάρτη 14 Μάρτη

CLASS WARS: EPISODE II – ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΤΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο επίθεσης του Κεφαλαίου και του Κράτους στις βασικές μας ανάγκες. Ιδιαίτερα στην εκπαίδευση, με τον νόμο Γαβρόγλου, αφήνεται ακόμα πιο ανεξέλεγκτα η αναζήτηση κερδοφορίας εντός των σχολών. Το πρακτικό αποτέλεσμα αυτής της κρατικής πολιτικής είναι η μετακύληση του κόστους σπουδών στις πλάτες μας, ενώ υποβαθμίζεται συστηματικά η φοιτητική μέριμνα. Κορυφαίο παράδειγμα αποτελεί η κατάσταση στις φοιτητικές εστίες σε όλη την χώρα όπου η μηδενική συντήρηση και η χρόνια υποχρηματοδότηση διαμορφώνουν άθλιες συνθήκες διαβίωσης.

Απέναντι στην παραπάνω πολιτική υποτίμησης των ζωών μας, οι εστιακοί/ες επέλεξαν το δρόμο της σύγκρουσης και του αγώνα. Από τις 6/11 ξεκινάει η κατάληψη στο ΙΝΕΔΙΒΙΜ (φορέας που διαχειρίζεται τη οικονομική χρηματοδότηση των εστιών πανελλαδικά) από τους συλλόγους εστιών ΦΕΕΜΠ, ΦΕΠΑ και αλληλέγγυους/ες με αιτήματα: άμεση επιδιόρθωση των σωληνώσεων νερού, σίτιση για όλους/όλες, καμία απόλυση εργαζόμενου/ης, συντήρηση εστιών και ανέγερση καινούργιων κα. Αυτή η κίνηση πλαισιώθηκε από άλλους φοιτητικούς συλλόγους σχολών και εστιών πανελλαδικά και εκφράστηκε μέσα από καταλήψεις πρυτανειών, ΕΛΚΕ και άλλων δημόσιων φορέων, όπως για παράδειγμα στην Ξάνθη, στην Κομοτηνή, στα Γιάννενα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα. Ο συντονισμός πραγματοποιήθηκε από τους ίδιους τους φοιτητές στη βάση των κοινών αναγκών και όχι από κάποια πεφωτισμένη καθοδήγηση. Καθοριστικό ρόλο έπαιξαν οι καταλήψεις της Πρυτανείας και του ΕΛΚΕ του ΕΜΠ και του ΤΕΙ Πειραιά τόσο στο κομμάτι της πολιτικής πίεσης που ασκήθηκε, όσο και στο κομμάτι του οικονομικού σαμποτάζ, καθώς εξανάγκασαν τη σύγκλητο του ΕΜΠ και το ΙΝΕΔΙΒΙΜ να ξεκινήσουν τις απαραίτητες εργασίες υλοποίησης των αιτημάτων και παράλληλα, επέβαλλαν στη σύγκλητο να πάρει απόφαση ενάντια στις εργολαβίες.

Οι εργολάβοι κερδοφορούν απέναντι στους φοιτητές/ριες υποβαθμίζοντας την ποιότητα στις παροχές, αλλά και εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους/ες με χαμηλούς μισθούς, καθυστερήσεις αποπληρωμής μισθών και μη ανανέωσης συμβάσεων, όταν θέλουν να απολύσουν κάποιον. Με αυτό το τρόπο αυξάνουν το κέρδος τους σε βάρος των εργαζομένων και των φοιτητών/ριών, υποβαθμίζοντας την εργασία και τις ανάγκες αυτών.

Την ίδια περίοδο οι σύλλογοι ΣΓΤΚΣ και ΣΕΥΠ του ΤΕΙ Αθήνας, προσπαθούν να μπλοκάρουν την εφαρμογή του νόμου Γαβρόγλου και τη δημιουργία του Πανεπιστήμιου Δυτικής Αττικής με μαζικές συνελεύσεις και αγωνιστικές αποφάσεις. Αυτός ο νόμος επιτελεί μία αντιδραστική αναδιάρθρωση, όπως και οι προηγούμενες έτσι και αλλιώς, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στη δομή των πανεπιστημίων. Ουσιαστικά στρέφει την λειτουργία των ιδρυμάτων προς μια κατεύθυνση εξυπηρέτησης των συμφερόντων του Κεφαλαίου, μέσω της δημιουργίας των περιφερειακών συμβουλίων στα οποία θα παίζουν καθοριστικό ρόλο διαχείρισης και εκπρόσωποι επιχειρήσεων. Τέλος, προωθεί την οικονομική αυτοχρηματοδότηση των πανεπιστημίων και απεμπολούνται οι κρατικές ευθύνες για τις όποιες φοιτητικές παροχές.

Μέσα στο κόστος φοίτησης περικλείονται πέρα από την στέγαση, την σίτιση και οι καθημερινές μας μετακινήσεις. Με την εισαγωγή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου και των μπαρών, επιχειρείται ο απόλυτος έλεγχος των μετακινήσεων μας και το φακέλωμα αυτών, ενώ με το περιορισμό της μέχρι τώρα ελεύθερης και άνευ αντιτίμου εισόδου στα ΜΜΜ επιβαρυνόμαστε περαιτέρω οικονομικά, καθώς θα αναγκαζόμαστε να δίνουμε το 10% των (υπο)κατώτατων μισθών σε κάρτες και εισιτήρια.

Απέναντι στην κουλτούρα της ηττοπάθειας, της απογοήτευσης και της λογικής ότι τίποτα δεν αλλάζει, να εμπνευστούμε από το παράδειγμα του αγώνα των εστιακών -και όχι μόνο- φοιτητών/ριών. Να καταλάβουμε πως με οργάνωση, επιμονή, βούληση μπορούμε να πετυχαίνουμε νίκες και ιδιαίτερα όταν υπάρχει σύνδεση με όσους/ες αγωνίζονται για τις κοινές μας ανάγκες. Σε αυτά τα πλαίσια, οφείλουμε να συνδεθούμε με τους/τις φοιτητές/ριες της ΣΕΥΠ, της ΣΓΤΚΣ και της πολυτεχνικής σχολής της Ξάνθης, όπως και των υπολοίπων σχολών πανελλαδικά, που εναντιώνονται στην εφαρμογή του νόμου Γαβρόγλου, στις εργολαβίες και στη συνολική υποτίμηση των αναγκών μας.

-Να μπλοκάρουμε την εφαρμογή του νόμου Γαβρόγλου.
-Στέγαση και σίτιση για όλους/ες.
-Ελεύθερες μετακινήσεις για όλους/ες.
-Καμία εργολαβία εντός των ιδρυμάτων.

Όλοι/ες στην πορεία ενάντια στον Νόμο Γαβρόγλου και τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων την Πέμπτη 21/12 στις 12:00 στα Προπύλαια.

Αυτόνομο Σχήμα Ηλεκτρολόγων
Αυτόνομο Σχήμα Τοπογράφων
Ελευθεριακό Σχήμα ΤΕΙ Πειραιά
Ελευθεριακό Σχήμα Πληροφορικής
Ελευθεριακό Σχήμα Παντείου

Ανακοίνωση λήξης της κατάληψης πρυτανείας/ελκε εμπ και συνέχισης του αγώνα

Η Κατάληψη στην Πρυτανεία και τον ΕΛΚΕ έγινε αφενός ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα των εστιακών φοιτητών/τριων και αφετέρου ως κομμάτι του αγώνα για κάλυψη των βασικών μας αναγκών.

Στόχος μας ήταν αρχικά να αναλάβει η διοίκηση του ιδρύματος τις ευθύνες που της αναλογούν αναφορικά με τις εστίες, δηλαδή η ευθύνη των κτιριακών υποδομών, και να ασκηθεί πολιτική πίεση στην Κυβέρνηση και το ΙΝΕΔΙΒΙΜ για όλα τα υπόλοιπα θέματα των εστιών. Επίσης, επιδιώκαμε να παρθεί συγκεκριμένη πολιτική θέση ενάντια στις εργολαβίες και γενικότερα την επιχειρηματική δραστηριότητα εντός των ιδρυμάτων. Με βάση αυτή την θέση απαιτείται η απομάκρυνση των εργολαβιών και η διαχείριση των υπηρεσιών του ιδρύματος από το κράτος (και όχι από το ίδρυμα-επιχείρηση που επιδιώκει να δημιουργήσει ο νόμος Γαβρόγλου).

Τα αιτήματά μας αυτά ικανοποιήθηκαν, καθώς την Πέμπτη 7/12 ξεκίνησαν οι εργασίες στην ΦΕΕΜΠ, βάση χρονοδιαγράμματος που παρουσίασε η πρυτανεία σε σχετική ανακοίνωση στις 6/12, το οποίο κάλυπτε την πλειοψηφία των αιτημάτων των εστιακών φοιτητών/τριων. Στην Σύγκλητο που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Παρασκευής 8/12, αποφασίστηκε πως θα ικανοποιηθούν και κάποια αιτήματα επιπλέον(πρακτικά το σύνολο όσων μπορεί να κάνει η Πρυτανεία). Επίσης, υπήρξε δέσμευση πως εντός του μήνα θα παρουσιαστεί η μελέτη για την ριζική ανακαίνιση της ΦΕΕΜΠ. Κατά την διάρκεια της ανακαίνισης, αποφασίστηκε πως οι οικότροφοι δεν θα μεταφερθούν σε κάποιο ιδιωτικό ξενοδοχείο, αλλά σε δημόσιο κτίριο, το οποίο μελλοντικά θα χρησιμεύσει ως επιπλέον χώρος εστιών. Ακόμα, πάρθηκαν αποφάσεις σε πολιτικό επίπεδο, οι οποίες στοχοποιούν το Υπουργείο Παιδείας και το ΙΝΕΔΙΒΙΜ για την πολιτική που εφαρμόζουν όσον αφορά τις εστίες κα την φοιτητική μέριμνα γενικότερα και διατυπώθηκε με σαφήνεια η ανάγκη απομάκρυνσης των εργολαβιών και κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας από το ίδρυμα. Αναγνωρίζουμε ότι η παραπάνω ξεκάθαρη πολιτική και υλική νίκη δεν προέκυψε από τη βούληση μιας ‘’καλής’’ Συγκλήτου, αλλά είναι προϊόν της, εδώ και δύο βδομάδες, κατάληψης και του επακόλουθου σαμποταρίσματος της οικονομικής και διοικητικής λειτουργίας του ΕΜΠ.

Έτσι, αντιλαμβανόμενοι/ες την κατάληψη Πρυτανείας και ΕΛΚΕ ως ένα κομμάτι μόνο του αγώνα μας, που έχει προσφέρει σχεδόν το μάξιμουμ των όσων μπορούσε, αποφασίσαμε την λήξη της κατάληψης, ώστε να μπορέσουμε να εντείνουμε τον αγώνα με νέες μεθόδους. Τώρα είναι η κρίσιμη ώρα που πρέπει να κλιμακώσουμε και σε επίπεδο εστιών πανελλαδικά, αλλά και σε επίπεδο σχολών ευρύτερα για να εξασφαλίσουμε την ελεύθερη πρόσβαση μας σε σίτιση-στέγαση-μετακινήσεις. Σε καμία περίπτωση δε σταματάμε να αγωνιζόμαστε, αντιθέτως καλούμε σε όξυνση της πίεσης προς το Κράτος και το Κεφάλαιο.

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ  11/12 ΣΤΙΣ 18.00, ΣΤΗΝ ΦΕΑ (ΠΑΤΗΣΙΩΝ 279), ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΔΡΑΣΕΩΝ ΣΤΟΝ ΙΝΕΔΙΒΙΜ, ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ

 ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ 14/12-ΝΑ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΩΝ ΑΓΩΝΑ  ΜΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΕ ΣΙΤΙΣΗ-ΣΤΕΓΑΣΗ-ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Ανοιχτή Συνέλευση Κατειλημμένης Πρυτανείας